Czy na pewno jesteś Polakiem?!! Nr 10

Oni nas mają za bydło, za stado baranów

Przeglądając internet natrafiłem na film - http://carcinka.nowyekran.pl/post/54315,zapiski-oficera-armii-czerwonej

"Dystans emocjonalny pozwolił  pokazać absolutne dno, do którego doszedł dwudziestowieczny "człowiek bez właściwości". W związku ze Świętem Żołnierzy Wyklętych zobaczycie państwo zupełne ich przeciwieństwo. Można powiedzieć dno, dna NKWDzisty(ów)

Ponieważ mam tą książkę którą czytałem dość dawno posłużę się życiorysem Sergiusza Piaseckiego z jego książki "Zapiski oficera Armii Czerwonej" oraz cytatami z sieci.

Pomyślałem, że muszę Sergiusza Piaseckiego przedstawić z jeszcze jednego względu, a może z tego samego co Żołnierzy Wyklętych i NKWDisty. Mam tutaj na uwadze Sergiusza Piaseckiego i Wisławę Szymborską o której pisałem - http://polacy.eu.org/1704/czerwona-zaraza-smierc-wislawy-szymborskiej/    i     http://polacy.eu.org/1743/tysiace-ludzi-na-pogrzebie-szymborskiej-mowi-krasko-w-tv/  oraz o głośnej ostatnio "polce" Agnieszce Holland - http://polacy.eu.org/1848/agnieszka-holland-w-ciemnosci-/    Wnioski wyciągniecie państwo sami

Sergiusz Piasecki (1899 - 1964) prozaik całkowicie przemilczany w PRL, był przed wojną jednym z najbardziej popularnych powieściopisarzy. Przemytnik, oficer "dwójki", wywiadowca, skazany za zbrojny napad na ambulans pocztowy na karę śmierci, a następnie ułaskawiony przez prezydenta Mościckiego, debiutował w niezwykłych okolicznościach powieścią "Kochanek Wielkiej Niedzwiedzicy" (Tow.Wyd."Rój" - 1937r)

Przed wojną wydał jeszcze - po zwolnieniu z więzienia - powieść "Bogom nocy równi" (Wyd j/w 1938r), bestseller poświęcony szpiegom polskim przekraczająctm granicę polsko-sowiecką i działającym w Mińsku oraz Moskwie. Podczas wojny oficer "Kedywu" na Wileńszczyżnie, znany z brawurowychy akcji i legendarnej odwagi. Po wojnie przez Polskę i Czechosłowację przedostał się na Zachód. Żył w Londynie i Rzymie, zmarł w Londynie.  Jego książki tłumaczono na wiele języków . "Kochanka Wielkiej Niedzwiedzicy" na szesnaście, "Bogom nocy równi" na trzy, "Żywot człowieka rozbrojonego" na włoski, niemiecki, hiszpański i holenderski.

Wydane na emigracji w londyńskiej oficynie "Gryf" (1957r) "Zapiski oficera Armii Czerwonej" to groteskowa opowieść o sowieckim żołnierzu, który wyzwalając polski "lud pracujący" spod władzy polskich "panów i burżujów", przeżył dzięki Polakom niemiecką okupację Wilińszczyzny, a zakończył swoją karierę jako oprawca swoich wczorajszych dobroczynców ( Tutaj polecam panstwu przeczytanie książki pani Siedleckiej "Czarny ptasior" o ratowaniu rodziny żydowskiej Kosińskich przez Polaków - aby ojciec po wojnie został UBekiem , oprawcą Polaków o której pisałem -  http://polacy.eu.org/241/czy-napewno-jestes-polakiem--0/ - dopisek ZJ) .

Bohater książki Zubow kieruje listy do towarzysza Stalina , a póżniej do "do towarzysza Hitlera" oraz "towarzysza Sikorskiego i Raczkiewicza" . Za każdym razem staje po stronie (skąd my to znamy- dopisek ZJ) silniejszych. Pisze nawet donosy na swoich dobroczyńców. Gestapo  nazywa "Szanowną instytucją" . Przejmujący obraz upadku moralnego! A może również silna "wola życia" (jakie to wszystko aktualne!!! - dopisek ZJ)

W panflecie Piaseckiego nie ma tonów pośrednich. Humor do "dechy", okrucieństwo - przerażające, myślenie bohatera - prymitywne. A jednak ludzie, którzy przeżyli obie okupacje na Wileńszczyżnie przede wszystkim uważają tę książkę za głęboko prawdziwą (ja też tak sądzę, dopisek ZJ)

Z książki " Przypomniała mi się nasza pieśń, którą wszyscy wszędzie śpiewają i przez radio ciągle grają:

Chorosza strana moja rodnaja:

Mnogo w niej lesow, polej i rek.

Ja drugoj takoj strany nie znaju,

Gdzie tak wolno dyszit czełowiek!!!

Cała Rosja tę pieśń śpiewa i wierzy, że nigdzie nie jest lepiej jak u nas. I ja sam tak myślałem. I chłopi polscy - dopóki nas nie zobaczyli - tak też o Rosji myśleli i o naszych rządach marzyli, a teraz oni ją inaczej śpiewają:

Ja drugoj takoj strany nie znaju

Gdzie tak wolno dochniet czełowiek!!!  ( Czy to nie jest obecna powtórka -ZJ)

Albo i tak:

Mnogo w niej lesow, rek i polej!

Ja drugoj takoj strany nie znaju,

Gdzie funt chleba stoit piać rublej!!!

Może jeszcze jeden cytat :

"

Miła Duniaszko!

List twój bardzo prędko otrzymałem i za ukłony całej twej rodzinie jestem wdzięczny. Co się tyczy posyłki dla mnie, to bardzo ci dzięku­ję, ale proszę żadnej mi żywności nie wysyłać, bo mam tu wszystko, czego tylko zapragnę. Właśnie nadeszły tamte eszelony, co ty jeden z nich na stacji widziałaś z plakatami: CHLEB DLA GŁODUJĄCEJ POLSKI. Więc mam teraz i chleb, i do chleba. Wdzięczny jestem bez­granicznie władzy radzieckiej i naszemu kochanemu wodzowi, towarzy­szowi Stalinowi, za troskę o nas, bohaterów niezwyciężonej Armii Czer­wonej. Burżuazja tu aż zębami zgrzyta że złości, widząc, jak zajadamy się różnymi kiełbasami i inną słoniną.

Posyłam ci moją fotografię, żebyś wiedziała, jak teraz wygląda wa­leczny bohater i obrońca Związku Radzieckiego, dzień i noc nieustan­nie stojący na straży naszej świętej Rosji i całego proletariatu. Zegarki te, co widzisz u mnie na rękach, są prawdziwe, i dewizki, które wiszą z kieszonek, też są przy zegarkach. Tak, że można powiedzieć: fason trzymam należycie.

Co się tyczy Morgałowa, to za to, że mówił, iż będzie wojna z Nie­mcami, należało się nie tylko go - faszystowskiego psa - do łagru wy­słać, lecz i skórę z niego - imperialistycznego pachołka - zedrzeć. Ja niedawno czytałem książkę o wielkim niemieckim wodzu i najlepszym przyjacielu naszego kochanego OJCA Stalina, Adolfie Hitlerze. On jest też proletariuszem i buduje socjalistyczną ojczyznę dla swego narodu tak samo i taką samą jak i nasz WIELKI Stalin. I nigdy nie może być wojny między dwoma bratnimi narodami. To jest jasne dla każdego normalnego człowieka. A słuchy o takiej wojnie puszczają polscy pano­wie i agenci imperialistów angielskich. Ale z nimi wszystkimi wkrótce my, razem z towarzyszem TOWARZYSZA Stalina, Adolfem Hitlerem, rozprawimy się. Posyłam niskie ukłony dla całej twej rodziny i dla ciebie, Duniaszko. Ja dumnie stoję pod wysoko wzniosłym sztandarem Lenina-STALINA i bohatersko wytrzymuję wściekły napór krwawych pachołków burżuazyjnych.

Twój do grobowej deski,

Miszka Zubow".

Tak: list mi ten do Duniaszki udał się niczego sobie. Widać z niego i twardość bolszewicką, i uczciwą postawę socjalistyczną, i wierność niezłomną dla partii komunistycznej oraz jej przewodnika i nauczyciela, WIELKIEGO towarzysza Stalina. Więc mogę wysłać go spokojnie.

Pozdrawiam państwa.

Ps. 10-III-2012 znalazłem film o Piaseckim w sieci - http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=6JSF7rEEtnc#!

Tutaj strona z filmem i opisem - http://www.obnie.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2443:sergiusz-piasecki-antykomunista&catid=87:kultura-filozofia&Itemid=27

Pozdrawiam