Rekapitulacja II | Piotr Świtecki | |  | | |  Tylko głupcy uczą się na własnych błędach.
(Bismarck)
| Dialogu nie można zakonserwować i magazynować. Dialog jest zawsze osobisty. Głęboki aż po przyziemność.
Wiara często wyprzedza rozumienie, ale go nie zastępuje. Odwaga jest konieczna, by spojrzeć na to, co nas przerasta. Zdolność do kwestionowania siebie jest jednym z wyznaczników zdolności rozeznawania.
Dojrzałość przejawia się m.in. zdolnością do przyjmowania pomocy.
Płytka duchowość szuka cudowności.
Mocnych, powtarzających się wątpliwości nie należy lekceważyć. Konfrontacja z brakami otwiera na wzrost. Należy natomiast wytrzymać ciężar otwartych pytań. Sens potrzebuje czasu.
Prorocy przychodzili z pustyni.
Nie bojąc się samotności -> kochamy bezinteresownie.
Uwolnienie od nadmiernej troski o siebie -> wtedy nie rani ani akceptacja, ani krytyka. Nie ranią też niedoskonałości i braki codziennego życia.
Codzienna dyscyplina pomaga opanować nieuporządkowanie. Każda wolność ma swoją strukturę. |
| 2161 odsłon | średnio 5 (6 głosów)  |
Tagi: rekolekcje ignacjańskie, rekolekcje, chrześcijaństwo, Kościół, Bóg, religia, medytacja, Chrystus, KRK, dialog.
|
Atom